Beyaz bir ışığa yolculuk ediyorduk. İkimiz, yan yana, diz dize, göz göze... Ve birleşiyordu çizgilerimiz ufukta. Mavi bir renk olup ötüşüyordu üzerimizde kuşlar. Birbirimize yaslanıp sevinçle onları izliyorduk. Sonra sen heyecanla yerinden kalkıp güler yüzünle bana yıldızları işaret ederdin. Bense sadece seni görürdüm o anda. Ve mutlu oluyordum seni böyle görünce. Hayallere dalıyordum ve bir ömür boyu yaşamayı umut ediyordum seninle. Aslında bir taraftan da endişe içerisindeydim. Ayrılırız diye, bu gülen yüzü bir daha görememem diye... İşte o zaman sımsıkı tutuyordum seni yüreğimde. Ruhuma katıyordum ve sen gidince ben de gidiyordum. Ama sonra beraber olduğumuzu düşünürdüm. Seninle anı yaşamanın tadı bir başka oluyordu. Gücüme güç katıyor, en derinden hissediyordum bağlılığımızı
Güzelliğine baktıkça yeniden doğmuş gibi oluyordum. Öylesine şanslıyım diyordum ki kendime; sanki dünyada bir bendim bu ayrıcalığı yaşayan, bu gülen gözlere sahip olan, bu güzelliğe gönül vermiş olan... Bence sen bu zamanda sıkıntılarıma, acılarıma ve bu yoksulluğuma karşı verilmiş bir nimetsin. Değerin paha biçilemez. Senden yoksun olmak, varlığında unuttuğum şükrü aklıma getiriyordu ve sen olmazsa olmaz kutsal bir varlık oluyordun benim için.
Şimdi, sana ihtiyacım var ve seni tekrar kazanmak için kendimden vazgeçtim. Gel, söz veriyorum; öpüp alnıma koyacağım seni, israf etmeden, azar azar, başında ve sonunda değerini aklıma getirip öyle davranacağım. Doya doya yaşayacağım seni. Her gün seni düşünerek uyumayı ve seninle gözlerimi açmayı delice istiyorum. Emin ol, her şey daha güzel olacak. Seni asla kaybetmeyeceğim. Bana inan. Her şeyi bırak gel. Sadece benim ol!..
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.