Hızlı yaşam temposu içinde insanı yavaşlatıp geriye doğru baktıran şeyler genelde trajedilerdir. Bu trajedilerden başı çeken nedir diye düşünsek muhtemelen buna da ölüm diye cevap veririz. En sarsıcısı da kişinin kendi ölümü olsa gerek. İnsan kendi ölümünün yaklaştığını hissettiğinde durup şöyle bir ardına bakıyor, yaşamını sorguluyor. Neyi niçin yaşadığını, neyi niçin yaşayamadığını… Pişmanlıklar, içlenmeler, kaçınılmaz duyulan yalnızlık hissi, her şeyin bir oyun-aldatmaca gibi gelmesi, her şeyin boş olması hissi… Bu sürecin adım adım yaşanan noktaları…
Öykü, bizi bu sürecin içine dahil ediyor. Ölümün eşiğine gelen bir adamın yaşadıklarını, sorgulamalarını, ruhsal dünyasını paylaşıyoruz. Akla ilk gelecek soruyu düşünüyoruz derin derin… ‘Neden’… Sonrasında herkes kendi cevabını buluyor. Cevap bazen; gerektiği gibi yaşamaya çalışırken hayatı ıskalayıp yanlış yaşamak bazen de başka. Bu derin sorgulamayı yaptırıp, iç hesaplaşmaya bizi dahil ettiği, hissettirdiği, düşündürdüğü için dikkate değer bir uzun öykü.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.