Bu dünyada çabuk unutulan şeylerin mutluluklar olduğu acının ise hatırlanan, kafaya kazınan saatlerde olduğu hepimiz için su götürmez bir gerçek. Ölüm düşüncesi ise peşimizi bırakmayan gölgemiz. Schopenhauer, yaşamın mutlak dinginlik öncesi bir ıstırap olduğunu bize anlatıyor. Bu ıstırabı birlikte paylaştığımız farkında olanlar yada farkında olmayanlarla yani "acı yoldaşlarımız, sefalet ortaklarımızla" müsamaha, sabır, hoşgörü, dayanma gücü, hayırseverlik borcumuz olduğuna değiniyor.
Kitap bir çok bölümden oluşuyor ve okuyucaya kendi düşüncelerinden kendini tanımasını, ufkunu genişletmesini tembihliyor.