Said Halim Paşa hükümeti 23 Mart 1916’da çıkardığı başka
bir geçici kanunla, yabancı şirketlere Türkçe kullanma zorunluluğu getirir. Yabancı imtiyazlı şirketler, zorunlu hâller, teknik konular ve yabancı kuruluşlarla yaptıklarının dışında kalan
bütün yazışmalarında Türkçe’yi kullanmak mecburiyetindeydi.
Bu kanunla Türkçe kullanımı zorunlu hâle getirilerek
hem Osmanlı vatandaşlarına yeni bir istihdam alanı yaratılması,
hem de bu çalışanlar vasıtasıyla yabancı şirketlerin içeriden
denetlenmesi amaçlanıyordu.