Ah! be Lavinya
yine ortalık karardı
yine dallar yalnız
kargalar telgraf tellerinde ayı izliyor
ve sen yine ağlıyorsun
yine bir giden var
yine kalpten dökülmemiş duygular
söylenmemiş sözler var
ah be Lavinya
bir sen misin sanıyorsun
dalında solup kalmış ne çok çiçek var...