Fakat bu sefer ölen benim sevgilim,
Yine ve yeniden dirilemeyen benim,
Yaşamaya başladığım gün demiştim,
Ta o günden beri her gün ölüyorum.
Ellerinde közden yoğrulmuş bir hançer kalbime saplanıyor
Buna direnemiyor,buna karşı koyamıyorum.
Sonra ayağımın altındaki taşlar yerinden oynuyor.
Cevfe doğru düşüyorum.
Burası karanlık bir vadiymiş meğer,
Ay,güneşi öldürdüğü vakit anlıyorum.
Sayfa 463 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.