Kitabı sevgili Nilüfer devecigil 'in tavsiyesi üzerine okumaya başladim. İki yıllık annelik serüvenimde çocuğunu uyutmak için türlü çabalar harcayan biri olarak neden uyumadığını, daha iyi uyuması için ne yapabileceğimi bilmek benim için çok kıymetliydi. Davranışçı modelin " Bırakın ağlayarak uyusun." yöntemindeki ihmalkarlik ile boynumuzu büküp kabullendigimiz "Başa gelen çekilir." mantığındaki pasif tükenmişlik arasında hem anne hem bebek için işe yarayacak şefkatli çözümler öneriyor elisabethpantley . Ve bunu hiç bir şey dikte etmeyerek, uyku planimizi kendimizin oluşturabildiği bir esneklikle yapıyor. Kitapla birlikte "bebekler nasıl uyur." konusunu etraflica öğrendikten sonra uyku günlükleri çıkarıp plan oluşturduğum zaman kendimi mühendislik fakültesine dönmüş gibi hissetsem de:) bu sayede uyku saatini erkene çekip, bir düzen oturtabilmek mümkün oldu. Ağlatmadan desteksiz uyutmak isteyenler için pantley yöntemi diye bilinen denemeye değer bir çözüm de var. Elinden geleni yaptığında mutlaka çok şey farkediyor. Ne var ki tüm şartlar rutine uygun olsa bile bazen "ben makina değilim, bir insanım" dercesine ufaklığın uyumadigi oluyor. Böyle aksamlarda duruma sükunetle yaklaşabilmek de bence " bir çocuğun anneyi büyüttüğü " kısımdan.

Uyku RutiniElizabeth Pantley · Doğan Kitap · 201932 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

güzin