Lotus kardeşimin hediye etmese daha da uzunca bir zaman tanışacağımı sanmıyorum. Biliyorum ki önyargı iyi bişey değil ama elümde olmadan bunu yapıyorum ben. Adını hiçbir şekilde duymamışsam yazarın çok dikkatimi çekmiyor ve elim o kitaba çok kolay gitmiyor. Ama bu kitapla birlikte gördüm ki iyi bişey yapmıyorum. Maşuk can olmasa bu kitabı okuyamayacaktım. Kitabı okurken Tolstoy'un Anna karenina'sına bir selam çaktım desem yeridir. Orada levin karakteriyle rus köylüsünün yaşamına dahil olurken burada da ülkem köylüsünün yaşayışına dahil olduk. Tarlada patates mi toplamadık, helkeyle( kitabın arkasında köy sözlüğü diye bir bölüm var. Kitabı alınca oradan bakar bilmeyenler helkenin ne olduğuna. Bizim yörenin dili.. Bana yabancı değil hani) su doldurmaya çeşmeyemi gitmedik, madımak çorbasımı içmedik, harmanda patozın başınamı geçmedik.... Velhasıl kelam bu kitabı okurken acaba bir yüz yıl sonra klasikler arasında olur mu acaba diye sormadım da değil hani. Yanık maske aslında acaba neden neden diye merakla okurken aslında vermek istediği mesajın bambaşka olduğunu kitabın son sayfasını kapatırken anlıyorsunuz. Ben çok sevdim kitabı. Umarım hak ettiği değeri görür. " Ya susup köle kalacak, ya da ölümü göze alıp efendi olacaktı" sayfa 15... " Gülüyordu kadın. Hürriyetini toprağa gömdüğünden beri gülüyordu" sayfa 17.. "Vermeyene ver oğul, gülmeyene gül, gelmeyene git. Sana gülerse aldırma! Şehrin kapısının anahtarı budur".. Sayfa 30 "Özgürlüğü kimse sana vermez, adamsan gidip alırsın." Malcolm X sözü imiş... Sayfa 75 "Kara bir leke gibi ha bire yakasına iliklenen dulluğu, ölümün acısından daha ağır bir yüktü" sayfa 79.. Toplumun halen kanayan bir yarası. Bir yüz yıl sonra bu kitabı okuyanlar sözlükte dulluk kelimesini arar olsunlar inşallah. Yani bilmesinler..

Yanık MaskeŞule Köklü · Şule Yayınları · 202178 okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.