Gönderi
Huzur arayışını her alanda tüm hücrelerimizde hissettiren çok güçlü bir eser. Ülke olarak tam o dönemlerde huzuru bulamadığımızı şu sözlerle söylüyor:
"Hepimiz yorgunuz! Ne insan, ne toprak geniş manasında ekonomimize, hayatımıza girmiş. Münferit teşebbüslerin ötesine bir türlü geçemiyoruz. Bugünün çalışması yarının hızını arttırabilmelidir.
...
Öğretme ve yetiştirme işleri için de aynı zaruretlerle karşı karşıyayız. Birtakım mekteplerimiz var: birçok şeyler öğretiyoruz. Fakat hep eksik olan bir memur kadrosunu doldurmak için çalışıyoruz. Bu kadro dolduğu gün ne yapacağız?"
Evet, bu sözlerle huzur aranan yerlerin abes olduğunu net bir şekilde ifade etmiş aslında, aradan on yıllar geçmesine rağmen ne değişti? Hala aynı kafada değil miyiz toplum olarak?
Kitabın hikayesi ise bambaşka. Bir aşk hikayesi gibi fakat tam olarak öyle de değil. Huzurun sevgide aranışı ve bağımsız olaylarla bunu da bulamayışı detaylı bir şekilde irdelenmiştir. Huzur nerededir, onun cevabını alamadım.
·
87 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.