Böyle kısacık öykülerde karakterleri, yoksulluğu, hüznü, mekanı, atmosferi sanki sinema filmi sahnesiymiş gibi gözünüzde canlandırabilmek ve karakterleri üç beş sayfayla bile tanıdığınız birilerine dönüştürebilmek tam Sait Faik ustalığına yakışır.
“O, dünyaya hayretle bakmaya doğmuştur. Hiçbir şey anlamadan şaşırmaya doğmuştur. Başını alıp yollarda dolaşmaya, insanlar neler yapıyor diye görmeye, görmemeye gelmiştir.“
