Ben bir başıma onlardan uzağım, hep birlikte onlar benden uzak. Bana kendimden başkasıyla konuşmak yasak. Nazım Hikmet bu şiirini zindanın çaresizliğinde sevdiklerine Özlem’le yazdı. Ben de aynı acıyı zindanın karanlığında iliklerime kadar hissettim.