Taş yolda ilerleyip artık gövdeleri oyulmuş, yıllanmış
ağaçların arasından geçerken Zübeyde Hanım’ın hastalığı döneminde huzurla yaşadığı köşke uzun uzun baktım.
Ağaçlık geniş bir bahçenin ortasında anılarını sarmalamış dimdik duruyordu. Hafif çiseleyen yağmur damlalarına dokunup
geçen imbat rüzgârı fark ettirmeden o manevi atmosferin içinde
beni duygudan duyguya sürükledi. Huzurla gözlerini yumduğu
bu yer şimdi yenilenip bir çay bahçesiyle ziyarete açıldı.
Bir çay alıp manevi o güzelliği içimde yaşayabilmek için sessiz
sakin bir masa seçtim. Yağmur hafif hafif çiselemeye devam ediyordu. Birbirleriyle şakalaşan serçeler bir daldan diğerine neşeyle uçuşuyorlardı. Kardeşim Sıla’yla buluşup Zübeyde Hanım’ın
anıt mezarını ziyaret etmeyi planlamıştık. Hayat hikâyemizin
başladığı o ilk çığlığımızı attığımızda Zübeyde Hanım bir anne
gibi o kutsal kollarıyla bizi kucaklamıştı çünkü.
Gözlerimin bulutlanmasına aldırmadan anı evinin girişindeki selvi ağaçlarının gökyüzüne uzanışını izledim. Arada esen
imbat rüzgârı sağa sola biraz dallarını oynatsa da hiç eğilmiyorlardı. Atatürk ve Latife Hanım için dikildiğini duymuştum.
“Neden Fikriye Hanım ve Atatürk için değil? Neden bir salkım
söğüt ya da bir çınar ağacı değil?” diye düşündüm. Atatürk’ün de
sonunda söylediği gibi “Beni iki kadın çok sevdi, biri yalnız ben
olduğum için (o Fikriye’dir), öteki de mevkiim için (o da Latife
Hanım’dır).” Neden onu gerçek duygularla seven, Atatürk’ten
ayrı kalmaktansa üzüntüsünden ölümü seçip bunu başaramayan ve sonunda zatürreye yenik düşerek 27 yaşında hayata
veda eden Fikriye Hanım için değildi? Sonra Atamızın nice
zorluklara rağmen eğilmeyen başını düşündüm. O ulaşılmaz
gururla uzaklardan bana bakan masmavi güzel gözlerini görür
gibi oldum. İçimi bir ürperti sardı. “Atam, annen Karşıyaka’nın
bağrında emin ellerde, rahat uyu,” dedim. Beni duyuyor gibiydi.
Neşeyle şakalaşan iki kuş masamın kenarına konup yine neşeyle
uçup gitti.
Saat ikiyi çoktan geçmişti. Büyük bir duygu yoğunluğundan
sıyrılıp ikiz kardeşim Sıla’yı merak etmeye başladım. DEVAMI KİTABIMDA :)
Sayfa 5