Bedreddin’in kendine doğru uzanan elini ve bu elin içinde ışıldayan altını görünce, ayağa kalktı, ellerini göğsünde kavuşturdu.
— Bağışla beni, molla efendi, ama o parayı alamam. Kazanmadım çünkü. Bizde insan, eli ayağı tutarken,
omuzlarının üzerinde başını gezdirirken başkasına el açmaz;
utançların en büyüğüdür bu. Kusuruma bakma.
Evrensel Basım Yayın
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.