İlber Ortaylı ' Bir Ömur Nasil Yasanir'ı okurken nasıl imreniyorum. Nasıl şaşakalıyorum. Coğrafya da kaderdir, aile de kaderdir. Ya abisi bile elinden tutup gezdirmemiş bir insansın, şartlar ortam belli hep leş. Şükür edecek şeyler varsa da imrenilecek bir tarafı yok. İlişkilerimiz, bakış açılarımız her şey o kadar sığ ve sıradan ki. Yazacaklarım çok uzun olur uzun lafın kısası bizimkisi olsa olsa Bir Ömre Nasıl Sıçılır olurdu kücük insanların cahillikleri değil ama sevgisiz ve kötülükle donatılmış, küçük hesaplarla çevrelenmiş, bayağı mutluluklarla donatılmış yapay ve sıradan zoraki ilişkileri ancak böyle bir karşıtlık olarak ortaya çıkar işte. Hep ideallerim oldu, hep başka bir şey istedim; ama çevreni değiştiremiyorsan bir hiçsin. Bir de bizde zengin fakir görgülü görgüsüz kimseye nasip olmayan ya da hiç mütevazı olamayacagım kendimde ve cok az insanda olan bazı değer yargıları bu topluma cok az ugradıgı için biz sadece aykırı oluruz başka bişi çıkmaz bu yaşantılardan. Belki para... bi derece işte... bok püsür yaşantılarımız.