Bir tiyatro düşünün içinde acı tatlı bir arada. Üzüntü ve ironi. O kadar iyiydi ki bana bu tür için hiç denebilirmiş gibi geldi. Sanki öncülerden biriymiş gibi Aziz Nesin. İroniyi acıyı bu kadar iç içe hissettiren çok az eser vardır. Eserin bel kemiği ise evlendikten sonra bile yine Çiçuya ihtiyaç duyması. Yalnızlığın bu kadar da Muamma olduğunu götürürüz.
