Sadece ayrı kalınan on üç günün değil, eşi Zuhal Hanım ile evlenmesinden Elif isminde bir kızının olmasını düşlemesine kadar zamanı içine alan mektuplar.
Cemal Süreya öyle güzel, öyle derin ve tutkulu sevmiş ki sanırsınız bir rüya. Kadınım diyor, canının ötesinde can biliyor. Gelecek diyor, daha güzel günlerin anısı olmak için. Bir de kızı olsun istiyor, düşler kuruyor doğmasını istediği Elif'i için. Özlemek diyor, yanındayken bile. Yakınım diyor, şahdamarından bile. Sevmek diyor, sevgilinin ipekböceğine benzettiği sesini bile.
Ev sessiz, sevgilisiz, bir de dağınık haller... Ne var ne yok sevgiliyi bekler. Kavuşmak istenen, gel denilen sevgiliyedir özlemler...
Sevmek Cemal ise sevilmek Zuhal
İçiniz sevgisiz, içiniz sessiz ise dışarısı kalabalık olsa da ne? İçten başlıyor sonra iç içe oluyor içten içten ölesiye.
Tat var, hayat var, yaşanmışlıklar ve yaşanacaklar var. "Aşk" var. Keyifli okumalar...