Söyleyecek daha ne çok lafı vardı aslında. Ama, bir zamandır susuyordu Gülizar Hanım. Laflar, gelip gelip boğazında düğümleniyordu epeydir. Bu kez de öyle oldu. Cümlesini tamamlamadı ve sustu.
(...) Çocuklarını görebildikleri zamanlar da durumları pek iyi sayılmadı ya! O zamanlar da hiç biri iyi görmedi çocuğunu. Zaten, bir çocuk, bir anneye ya da babaya, dört kat kirli camın arkasından nasıl iyi görünebilirdi ki? Üstelik, işin sonunda bir de idam edilme ihtimali varsa!