Koridorda on yedi-seksen yedi yaş grubu insanlar bir arada ilerliyorlardı. Biz de grubu takip edip yemekhaneye kadar geldik. Yanıma yetmiş yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bir amca oturdu. Oturur oturmaz da yoğurduma göz koydu.
"Yoğurdunu yemiyorsan bana versene."
"Ama yiyeceğim"
"Daha yememişsin, demek ki pek sevmiyorsun."
"Sofraya yeni oturdum amca, malum yemek için dokunacak kadar yakın olmak gerekiyor. Biz yoğurtla iki saniye önce yakınlaştık."
"Sen yoğurdu verirsen ben de sana tuzumu veririm. Hem tansiyonunu da dengeler."
"Bu adil bir değişim mi oluyor şimdi?"
"Adil mi? Sende milyonlarca hücre var, bende de git gide azalan birkaç bin hücre... Bu adil mi? Hem ekmeği tuza banmanın üzerine şiirler bile yazılmış. Sen beğenmiyorsun."
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.