Şeker Portakalı’nı mutlaka okumuşsunuzdur ya da duymuşsunuzdur. Ben okumuştum çok önceden ama maalesef kitabın devamı olan Güneşi Uyandıralım’ı bir türlü okuma fırsatım olmadı. Sonunda bu ay okuma fırsatına sahip oldum. Zeze 11 yaşındadır, ailesinden alınıp başka bir aileye evlatlık verilir. Yoksul ailesinin durumu az da olsa düzeltebilsin diye. Zeze’nin yaşam şartı değişiyor ve iyi olanaklara sahip oluyor. Her türlü imkana sahip olur ama evlatlık hissi onu hep üzer. Piyona çalar ve bu konuda acı çeker. (en büyük işkence gibi gelir) Ve okulun en başarılı öğrencisidir. Şeker portakalı yerine bu kitapta en yakın dostu kurbağayı görürüz. Onunla konuşur, her şeyini paylaşır... İkisinin arasındaki diyologlar da iyi ve akıcıydı. Kitabın sonuna doğru ise Zeze artık 15 yaşındadır ve aşkı öğrenme yolundadır.. Zeze’nin büyüme yolculuğunu, ilk heyecanlarını, ilk aşkı tatması, dostlarıyla maceralarını okumak güzeldi. Fakat ben ilk kitaptaki tadı alamadım, devamında hiç böyle beklemiyordum ilk kitabını gerçekten çok severek okumuştum ve etkilenmiştim. Bu kitabında ilk kitaptaki hislerimin aynısını yaşamadım.

Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 202135,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinem