Shakespeare yeniden serisine Nesbo’nun kaleme aldığı Macbeth ile başlamış ve çok sevmiştik. Cadı tohumu seride okuduğumuz ikinci kitap olup, Margaret Atwood tarafından ‘Fırtına’ oyununu konu ediniyor. Yani anlayacağınız Macbeth polisiyeye uyarlanmıştı, Cadı tohumu ise buram buram etnik tiyatro kokuyor. Elbette bu kez modernleştirilmiş bir kurgu roman olarak çıkıyor karşımıza. Aslına ve özüne sadık kalarak.
Fırtına oyununu sahneye koymak için hazırlanan sanat yönetmeni Felix, en yakınındaki kişi olan yardımcısı Tony’nin ihanetine uğrar. Tony kendi çıkarları adına en yakın arkadaşını satmış ve kumpasa getirmiştir. Hem oyunu hem de kariyeri elinden alınan Felix, uzunca bir inzivaya çekilir. Günlerini üç yaşında ölen kızı Miranda’nın hayaliyle geçirir. 12 yıl boyunca her gün kendine yapılan haksızlığı ve ihaneti düşünür. Onu bu kaybolduğu çukurdan çıkaracak tek bir yol vardır artık, ‘intikam almak’.
Yıllar sonra insanlardan kaçtığı ve saklandığı kulübesinden çıkar. Fletcher cezaevi’nde mahkûmlar için düzenlenen okuryazarlık programına eğitmen olarak başvurur. Cezaevinde işe başlamasıyla, artık o çok sevdiği fırtına oyununu sahneye koyabilecek, mahkûmlardan yeni aktörler yaratacaktır. Tek amacı ise Tony gibi ona ihanet edenlere ders vermektir. Ama ne ders! Oyun içinde oyun!
Yol arkadaşım elbette 
Ertan Ürkmez Özlem’imdi. Kitabı genel hatlarıyla anlaşılabilir, yalın ve akıcı bulduğumuz için sevdik. Ama bir Macbeth değildi. İkimizinde ortak kanaati Atwood’un kalemine hayran olsakda, kurgunun zayıf kaldığı yönünde. Kitabı okumak isteyenler öncelikle ‘fırtına’ oyununu okusunlar mutlaka.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.