Çil hevokan pêk tînî, hêj devê xwe venekirî dev jê berdidî. Dilmayîn nîn e ev, windakirina bawerîya hemberî mirovan e. Birîna xwe li malê dihêlî û derdikevî kuçe/sikakan. Dûratîyeke wisa biêş e ku, di nav ava gazind kirinê de zûda derbas bûyî.
Ji bo tu tiştî hêrs nabî..
Insan bi temamî nexweşîyek e
Insan tirs. Insan hilweşîn. Xwelîya ihtirasan e insan.
Bawer nakî êdî ..
Ne fehm nekirin, bawer nakî! Bêhntengî nîn e, bawer nakî. Ne tirsa jînê, bawer nakî.
Min eciband û wergerand. Kêmasîyên min jî hebin biborin û kerem bikin bêjin😊
Zanyar Zaloğlu
@Sokrates2
·25 Kasım 2020 11:16
Kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun. İncinme değil bu, insana olan inancı yitirme! Yaranı evde bırakıp çıkıyorsun sokağa. Öyle acıklı bir uzaklık ki, şikayetin sularını çoktan geçtin. Hiçbir şeye öfke duymuyorsun. İnsan boylu boyunca bir hastalık. İnsan korku. İnsan yıkım. İhtiraslarının külü insan. İnanmıyorsun artık. Anlamamak değil, inanmıyorsun! Can sıkıntısı değil, inanmıyorsun! Yaşamak korkusu değil, inanmıyorsun!
Şükrü Erbaş