Descartes
duyularına, sürekli hayal oyunları arasında gerçek-dışı şeyler sunan bir aldatıcı peri tasarlıyordu; böyle bir kötü perinin varlığı çok şüphe götürürdü fakat yine de bu olanak vardı, bu yüzden de duyularla algılanan şeylerden şüphe duyulabilirdi. fakat kendi varlığına ilişkin bir şüphe olanaksızdı çünkü var olmasa kötü peri de onu aldatamazdı. şüphe ediyorsa var olması gerekti; ne türden olursa olsun bir deneyi varsa kendisi de var demektir. böylece kendi varlığı onun için bir salt inançtı. "düşünüyorum, öyleyse varım"...
Sayfa 36
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.