Onun her şeyi affetmeye gücü yetiyordu çünkü her şeye yaşam veren oydu. Bütün boşluklar onun onayı ile doluyor ve topraklarında korku veya suçluluk duygusunun barınmasına izin vermiyordu. Acıyı meydana getiren korku ve suçluluk duygusunu birbirinden ayırarak siliyor ve yaşamı tekrar bir bütün haline getiriyordu. Dünya, en başından beri olduğu gibi, tekrar ona aitti ve yaşam onun isteği ile devam ediyordu.
Sayfa 209Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.