Bir film şeridi geçiyor gözlerimin önünden.
Ve ben en asil yalnızlığımla elimde kahvem,
İçimde gönül rahatlığı,
Seyre daldım hesabı kesilmiş bütün yılları.
Eşkâli belli bütün suçluları,
Asi çığlıklarım boğuyor şimdi.
Kırık bir kalemin ucundan damlayan,
Yarım yamalak cümleler asıyorum enselerinden...