Gönderi
112 syf.
1/10 puan verdi
Edebî anlatım ve tasvir olarak karşılaştırılabilecek bir çok eserden daha iyi, bu anlamda gerçekten çok başarılı. Ama bu mudur olması gereken? Hatırlarsanız açlıktan kemikleri görünen bir çocuk ve arkasında onun ölümünü bekleyen bir kuş fotoğrafı vardı. Sonradan çeken de kurtarmadığı için intihar etmiş deniyordu. Şahane bir poz olarak tarihe geçti hatta. Bizler insan olarak vicdan sahibiyiz görüyorum ki bu yüzyılda onuda kaybetmiş bazıları. Resimdeki çocuğu kurtarmak yerine sanatsal övgüler düzen, milyarca liralık sanatsal atölyeler peşinde koşupta akşama obezite haplarını kullanmak zorunda kalan hareketsiz elinde bu kitabı tutmuş arkadaşlar. İnsan bazı şeylere karşı çıkmalı bazı şeyleri kaybetmemek uğruna. Özellikle de sanat dediğimiz şey bunun ana kaynağı olmalı. Şimdilerde müzelerin bile gelir kaynağı, bir sanatçının dışkısının dahi milyarca dolara satıldığı bir yüzyılda sanat kurtuluş penceresinden ziyade kapitalizmin penceresi olmuş malasef. Tecavüzü, tacizi vs. her türlü pisliği betimlemek de sanat olmuşken. Vicdanını kaybedip methiyeler düzmek ne kadar mantıklı? Ne için okuyoruz? Ne için okumalıyız? İnsanın ideallerinin olmaması mı gerekir, sırf birileri yanlış yapmakta üstün oldu diye.
·
30 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.