İri papatyaların, nazlı küpelilerin, üzgün sardunyaların, pembe-mavi ortancaların bir ağızdan tutturdukları o fasıl,bütün gönülleri şenlendirebilir.
Hayat kendi kendine konuşabilir o halde tatlı bir fısıltıyla evvel zamanın gülümseyen bütün fotoğraflarında.
Gökhan Özcan’ın bütün kitapları gibi çok güzel,su gibi...
