Ben masal gibiydim, bir vardım bir yoktum. Çünkü çocuktum. Büyükler beni görmek isterlerse var olurdum, görmek istemezlerse yok. Ama yanılıyorlardı. Ben hep vardım, en çok da beni yok saydıkları zamanda vardım. Hepsi birbirlerini, birbirlerini gördükleri kadar tanıyorlardı. Oysa benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu. Çünkü ben çocuktum, yoktum. Onları en gerçek hâlleriyle çizdim aklımın defterine. Ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde.
ÖBGZK