Okuduğum en iyi 10 romandan birisi. Belki de en iyisi :) Öncelikle roman 2. dünya savaşı sırasındaki bir uçuş ekibinin yaşadığı olayları absürt ve kara mizah tarzıyla anlatarak savaşın da ancak bu kadar absürt ve akıl dışı şey olabileceğini tasvir etmiş. Roman bir paradoks üzerine kurulu. Eğer deliyseniz uçuş yapmamanız gerekir. Ama zaten bombardıman uçuşuna katılmak başlı başına bir deliliktir. Eğer uçmak istemiyorsanız bu sizin akıllıca davrandığınızı ve deli olmadığınızı gösterir. Bu sebeple de uçuşlara katılmanızı gerektirir. Romanın bazı kısımları gerçeküstü bir anlatım tarzıyla ele alınmış. Bu olaylar bir hayal mi, bir delinin düşü mü diye sordurtuyor. Sonra bir an böylesine irrasyonel ve bencil olan şeyin insanın tam olarak kendisi olduğunu anlıyorsunuz. Sırf komutanlarının gözüne girmek için askerlerin uçuşunu her seferinde arttırıp onları bıktıran bir albay, bu albayın ölen askerlerin ailelerine mektup yazmak için daha fazla askerin ölmesini isteyip onlara daha çok uçuş vermesi ve bu mektupların gazetede yayınlanmasını sağlayarak şöhret ve övgü sahibi olma hayalleri, kapitalizme karşı yapacak bir şeyleri olmayan bir yönetim ( vatan haini bile olsa savunulabilecek kapitalistler) , insanın insana acı çektirmekten zevk alması, insanın sadistliği, bencilliği ve bozuk düzen, kahramanlık, vatan ve birlik terimlerinin kötü ellerde nasıl içinin boşaltılabileceği çok güzel tasvir edilmiş. Tüm olaylar üzerinden Tanrı, inanç, kahramanlık, vatanseverlik, dostluk, bencillik kavramları sorgulanmış. Şu ana kadar insan bencilliği ve bu bencillik pahasına basıl irrasyonel olabileceği ile ilgili okuduğum en iyi kitaptı. Aslında genel olarak okuduğum en iyi kitaptı. Kitaptı, en güzel okuduğum..

Madde 22Joseph Heller · İthaki Yayınları · 2019530 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Reader