Yarın intihar edeceğim
Güneş doğmadan
Kuşlar cıvıldamaya başlamadan
Arabaların korna seslerinden önce
Köpekler ulumayı bırakıp uykuya dalarken ben
Bu hayata sessizce veda edeceğim.
Öleceğim
Endişem, telaşım, mutsuzluğum da ölecek benimle
İntihar edeceğim
Çünkü İŞSİZİM
Karım, “Kadınlar gibi” evde oturmamdan şikayet edemeyecek
Annem, işi gücü olan arkadaşlarımla beni kıyaslayamayacak artık
Çocuklarım, her eve girişimdeki boş ellerime bakıp boyunlarını bükmeyecekler
Yarından sonra
Annem ağlayacak
“İŞ” kelimesini her duyuşunda
Adım bu kelimeyle birleşmiş olacak
Bu dünyada geçimini sağlayamayan ben
Yarın birirlerinin geçinmesine sebep olacağım
Mezarcı,
Aşçı,
İmam,
Ellerini gökyüzüne açıp
Allah’a şükür edecekler ben öldüm diye.