Bütün Dağ Lalelerine...
Çocuklar ve Çiçek Mezarlıkları
Kitap alacağımız zamanlarda belirli bir hedefimiz yoksa kitapçıda kesinlikle adından dolayı bakacağım bir kitap olurdu kesin. Ama Tuğba hoca ile tanışıp, öğrencisi olduktan sonra okumak ayrı bir mutluluk.
Öncelikle öğretmenliğe ilk başlamış arkadaşlarıma ve diğer bütün öğretmenlere önermek isterim. Öğrencilerin belirli bitkilere benzetilmesi üzerine yazılmış deneme türü bir eser.
Ele alınan bitkiler:
Dağ laleleri, tavşan kirazları, kılıç çiçekleri, yeraltı orkidesi, su marulları, amberçiçekleri, veronika çiçekleri, dev tavşancıotları, kiraz çiçekleri, fesleğenler, sardunyalar, karahindiba, arap yaseminleri, yelken çiçekleri, ısırgan otları.
İnsan okurken diyor acaba ben öğrenciyken hangi çiçektim ya da bu öğrenciliğe bakmaz. Bu yaşamımızda kendimizi hangi çiçek olarak tanımlarız acaba?
Tabii ki her bitkinin yararı oldugu kadar zararı mevcuttur. Ya da yararlı bir bitkinin ayarını kaçırırsak zararını çok kötü bir şekilde görebiliriz. Yazarda bu dengeyi nasıl yakalamalıyız adına önerilerini artısı ve eksisini düşünerek yazmıştır.
Kitap içerisinde farklı kitap isimleri, farklı yazarların sözlerine rastlamak içeriği zenginleştirmiş.
Özellikle etkinlikleri çok sevdim ve bu etkinlikleri not alıp aslında ara ara bakmak isterim insan unutan bir varlık. Lise öğretmeni olarak babam hep bana şöyle der:"Kızım senin beyin yaşın ömür boyu sabit, 15-18 yaş arasında olmalı." şimdide kitabı okuyunca bir kere okumayla değil ara ara nasıl vücudumuza takviye vitaminler alıyorsak, bu tarz kitaplarıda ara ara yeniden okumak bizlere iyi gelecektir. Sistem yıpratabiliyor. Yenilenmek iyidir.
Ve biyoloji öğretmeni olarak:) bitkiler ile bağlantı kurulması okura bitkileride tanıtmak ayrı güzel. Günümüz dünyasında çocuklarımız bile doğayı bilmeden büyüyor. Bu açıdanda kitabı çok sevdim. Alıntılar bitmez tabii.
Alıntı:Bilindik yollardan gitme gamsızlığını terk edin. Kendi yolunuzu çizin.
Aslında tüm çocuklar hüzünlü birer dağ lalesidir.
Ruhsuz bir eğitim anlayışı benimsemiş öğretmenler yüzünden çocuklar, okula ayakkabılarında rüzgar tabanlıkları varmış gibi değil de bir cenaze törenine icabet ediyormuşçasına giderler.”
Birçok doktor ve psikolog tarafından hastalık olarak tanımlanmaya başlayan doğa yoksunluğu sendromu üzerimizde korkunç izler bırakıyor. Sabırsızlık, dikkat dağınıklığı, bencillik, zorbalık, tekdüzelik, inatçılık, saldırganlık, obezite, anksiyete, huzursuzluk, tansiyon... Galiba bu yüzden de sert mi sert, sivri uçlu ve okşanmaya kalkınca batan bir mizaca sahibiz.
@yaprakdemircan 
Tuğba Coşkuner 
Çocuklar ve Çiçek Mezarlıkları
··
356 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.