Her şey, herkes bu uçurumdan durmadan düşünüyor. Sabit bir şey yok. Durağanlık yok. Temel yok. Sahip olmak yok. Tohum, toprağa düşüyor. Meyve, dalından düşüyor. İnsan, dünyaya düşüyor. Dünya, insanın peşinde düşüyor. Ömür, candan düşüyor.Can, aşktan düşüyor. Aşk, gönle düşüyor. Gönül, derde düşüyor. Dert, zamana düşüyor. Zaman, yokluğa düşüyor. Yokluk, sırra düşüyor. Sır, kendi içine düşüyor!...
Sayfa 29Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.