Arjantinli yazar Ernesto Sabato’nun ilk romanı olan Tünel, aynı zamanda birbirinden bağımsız da okunabilecek olan üçlemenin ilk kitabı (diğer kitaplar Kahramanlar ve Mezarlar ile Karanlıkların Efendisi). Tünel’de Sabato, insan ruhunun karanlık dehlizlerinde bir yolculuğa çıkarıyor okuyucuyu ve saplantılı bir aşka kapılan baş karakterimizin, entelektüel sancıları, yalnızlık ve kibriyle gerçeklikten ve diğer insanlardan kopmasıyla da perçinlenen bu aşkının kendisini bir cinayet işlemeye sürüklemesinin hikayesini anlatıyor. Bu antikahramanın ruhsal yıkımına, hezeyanlarına tanıklık etmek ilginçti. Aslında her insanın içinde olabilecek bir çatışmayı uçlarda anlatmak olarak da yorumlanabilir belki bu ama ben karakterin daha çok narsist ve obsesif kişilik bozukluğu resmi çizdiği izlenimine kapıldım okurken. Sonu başından belli olmasına rağmen, oldukça sürükleyici, merak unsurunun sürekli canlı tutulduğu, akıp giden, tek oturuşta bile okunabilecek bir roman. Sabato’nun yer yer okurun hayalgücüne bıraktığı kısımlar hoş olmuş. Yer yer okuru başbaşa bıraktığı sorgulamalar da hoşuma gitti. Şüphesiz kendisinden sonra yazılan pek çok modern romana ilham veren bu eseri ben de severek okudum. Bende derin izler bırakan, kurgusunu ya da üslubunu sıradışı bulduğum, unutamayacağım kitaplardan biri olmadı ama okuduğum için memnunum. Üçlemenin diğer kitaplarını da 2021’de okumayı planlıyorum.

TünelErnesto Sabato · Ayrıntı Yayınları · 2000852 okunma

·

519 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı