Çiçeklere hoş sözler söyleyip, onlara sürekli iltifat etmezsen, yapraklarına usulca dokunarak onlara güzel olduklarını hatırlatmazsan, ruhlarıyla konuşmazsan yani kısacası, ansızın solup giderler hiç anlamazsın bile evladım derdi bana babannem, bu sözlere değil ama babanneme hep inandım. Babannelere inanılır çünkü. Yüzü toprağa değmişlere, suyun, çiçeğin, eşyanın ve yağmurun hakikatine yüz çevirmemişlere, usulde eski, esasta samimi, derinde hep yalnız onlanlara, mekânın da bir poetikasının olduğunu fark edenlere, mülkünün kıblesine, yani kalbinin tam ortasına modernizmin bayrağını hiç dikmemişlere inanılır.
Sayfa 36 - İzdihamKitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.