Yazarın okuduğum ilk kitabı olmasından dolayı herhangi bir yargı gütmeden, daha önceye bağlı bir yorumlama yapmadan okudum. Anlatımı, cümleleri, olay örgüsü bana keyif verdi. Ancak bazı noktalarda da tamamlanamayan boşluklar bıraktığını söylemeliyim. Mesela dedektif olarak anne-babasına ulaşmak için yaptığı incelemelerin nerede başlayıp nerede sonlandığını ve bir anda o eve gitmeye nasıl ikna olduğunu, anne babasını yıllar sonra orada bulacağına nasıl inandığını, Jeniffer ile Londra'dan ayrılacağına dair konuşmasının detaylarını ve tekrardan birlikte yolculuğa çıkma kararını ne zaman ne şekilde aldıklarını, Akira'ya ne olduğunu ve bütün hayatı boyunca onu düşündüğü halde bir anda ondan neden vazgeçtiğini... gibi gibi bir sürü noktaya boşluklar bırakmış yazar. Konu bazında baktığımız zaman, o dönemde yaşanan krizi göz önüne alınca, yaşanması çok olağan bir konu ile karşılaştığımı söyleyebilirim. Christopher'in karakteristik özellikleri üzerinde fazla durulmamış olması da bazen mimiklerini duygularını canlandırma, anlamlandırma konusunda beni tereddüte düşürdü. Bunların dışında yazarın an içinde an'ları büyük bir ustalıkla anlatmış olmasına hayran kaldım. Bir olay sırasında uzak geçmişten uzayıp gelen bir hatırayı anlatıyor, hatta anlattığı hatıranın da içine bir hatıra yerleştiriyor. Bu durumsa akıcılığı asla etkilemediği gibi bizi güzel bir döngüye alıyor. Bir kitabını daha okuduğumda netleşecek olsa da keyifle okunabilecek yazarlardan olduğunu söyleyebilirim.

ÖksüzlüğümüzKazuo Ishiguro · Yapı Kredi Yayınları · 2017443 okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Balkan