Bir psikolog olmayı isterdim. Ihtiyacı olan her ruha iyi gelmeyi ve iyi geldikçe içimdeki hiçbir şey yapamamış olmanın verdiği çaresizlik hissinden kurtulmayı. Kendi içinde derin uçurumlara atılmış bir kalbi olduğu yerden çıkartmayı belki...
Ama en çok üzüldüğüm çocuklardı, bir kötülüğün kelime anlamını bile bilmiyordu ki onlar. Kimileri şanslı,