“Hâlâ şaşkın bu çocuk. Hep çocuktu zaten. Yüzümde geçmişi arıyor; oysa geçmiş, yüze saklanmaz, sadece yansır. Yorgun görüyor beni. Esas yorulan kendisi. Yorgun ve ürkek; fakat daha bir oturmuş kalıbına. Acı çekmiş insanların olgun sabrı var üstünde. Sabırlı ve mağrur. Oysa bilse, sabır dediğimiz şey, çoğu vakit, çaresizliğimizdir.”
Sayfa 44 - AyrıntıKitabı okudu
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.