Aristoteles, sevgiyi varlık derecesi bakımından daha aşağıda bulunan bir varlığın kendisinden yukarıda bulunan bir varlığa yönelmesi olarak tanımlar. Yine bir örnek vermem gerekirse Aristoteles'e göre ancak gecekonduda yaşayan fakir işçi kızın Cem Boyner'e aşık olması mümkündür. Cem Boyner'in ne kadar güzel olursa olsun bu kıza aşık olması ise, Aristoteles'e göre, imkânsızdır. Bundan ötürüdür ki Aristoteles'te bütün varlıklar kendi türlerinde, tarzlarında Tanrıya yönelirler, ama Tanrı , bırakın insanlara, evrene yönelmeyi; onlarla ilgilenmez, onları bilmez bile. İsa, Aristoteles'i ve onun mükemmel olduğu için kendisinden aşağıda bulunan varlıklarla ilgilenmeyen, ilgilenmek için hiçbir kabul edilebilir nedeni, gerekçesi olmayan Tanrı'sını anlar mıydı, bilmiyorum.
Sayfa 327 - Serbest KitaplarKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.