Qarşımdakı ağ bir damadan başlayır şeir kimi.
Sonra qaranı görürəm.
Bax bu, dünya ömrüdür.
Mən çox az qisim insanlardanam ki,
həyatımın ağından qarasına, qarasından ağına
səmavi bir ahənglə adlamağı bacarıram.
Qaralarda yaşayıram.
Ağlarda şeir yazıram.
İkilik, dördlük, səkkizlik, otuz ikilik, altmış dördlük. Bütün bunlar mənim həyatımdır.
Alın yazım bircə bəndlik şeirdir mənim.
Bircə rübai.