ŞÜKÜR
Kıyamete kadar yıkılmaz çatı;
Kabir!
Ha doksan bir olmuş evlerin katı,
Ha bir!
Karanlık, deştikçe dipsiz karanlık….
Düşün!
Olanca gerçeği işte, bir ânlık
Düş'ün.
Tükür bu hayatın irin yüzüne!
Tükür!
Gam yeme, çıkmak var yolun düzüne;
Şükür! (1972)