Daracık bir yer işgal ediyorum, içinde bulunmadığım, beni ilgilendiren bir işin olmadığı geri kalan boşlukla kıyaslandığında bir damlacık bir yer ve yaşayabileceğim zaman bölümü, benim içinde olmadığım ve olmayacağım sonsuzluk karşısında öyle küçük ki... Oysa bu atomda, bu matematiksel noktada kan dolaşıp duruyor, beyin çalışıyor, birtakım istekler oluyor... Ne saçmalık! Ne boş şeyler!”
....Ben demek istiyordum ki, onlar, yani annemle babam, bir şeylerle uğraşıyorlar ve kendi hiçliklerinden rahatsızlık duymuyorlar, bu durum onlara tiksindirici gelmiyor... bense... ben sadece can sıkıntısı ve öfke hissediyorum.”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.