Bu kitapla ilgili o kadar çok söylemek istediğim var ki... Arka yazısını okuyunca oldukça merak etmiştim. Ama açıkçası hayal kırıklılığına uğradım. Konu aşırı özgün falan değil yine de klişe de diyemem. Ele alınış şekli konuyu daha özgünleştirmiş. Lakin böyle bir kitaba bence başlanabilecek en kötü şekillerden biriyle başlanmıştı. Ayrıca kitabın akışı tam bir eziyetti. Birbirinden farklı bölük pörçük anekdotları aynı bölümde birleştiriyor, aynı hikayeleri tekrar tekrar görüyoruz, bir yere varmadan okuyoruz, o kadar yorucuydu ki bu... Ayrıca çevirmenin kelime seçimleri çok yorucuydu. "Barmeyd" diye bir çeviri şekli olabilir mi? Kitabın sonu da açıkçası pek tatmin etmedi. Bitirilebilecek, doğal olarak, o kadar farklı etkileyici son vardı ki bu sönük kalmıştı. Yazar böyle bir kurguyu yazarken tarzında neyi amaçladı bilmiyorum lakin sıradanlaştırılması için fazladan efor harcanmış gibi donuk bir etkisi var serinin ve işte işin garip yanı, ayrıca her şeye rağmen kötü de diyemiyorsun.

Reenkarnasyon BluesMichael Poore · Domingo Yayınevi · 2020227 okunma

·

151 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yumi