Abdullah Öcalan ise gerilla savaşında kararlıydı ve anlaşılan Suriye’yle iş birliğini kabul etmişti. Örgüt içinde muhalifler, gerilla savaşıyla ilgili kuşku yayanlar, ihanetle suçlanarak ya tutuklanıyor ya da öldürülüyorlardı. 1984 Ağustos’unda “silahlı propaganda” birliklerinin Şemdinli ve Eruh baskınlarıyla gerilla savaşı başlatıldığı sıralarda Avrupa’da da muhalifler teker teker bulunup öldürüldü.
PKK’nın muhaliflerine uyguladığı şiddete Devrimci Yol sert tepki gösterdi ve tüm ortak çalışmaları durdurduğunu açıkladı. Cephe sona erdi. İki örgüt arasındaki ilişkiler de gerginleşti. 1985’te gerginlik kavgalara ve cinayetlere vardı. PKK, Devrimci Yol liderlerini “tasfiyeci bir sol oluşturmak” ve “ihanet”le suçladı.