Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Bir ara çok güzel çiçeklendirmiştim kendimi rengarenk. sonra bir şeyler oldu ve gözümün önünde tüm çiçeklerim teker teker soldu. İyiki temiz ve sıcak tutmuşum yüreğimi zira insanın bazen dışarısı kuru ayazken gidebileceği bir yer kalmıyormuş böyle zamanlarda en iyi sığınak kendi yüreği oluyormuş güvenilicek tek yer orasıymış çünkü yeri geliyor ağaçla, yeri geliyor kediyle konuşuyorum. bir çocukla, bir ihtiyarla hiç yabancılık çekmeden sohbet edebiliyorum. ya benim tüm dünyaya yetecek kadar sevgim vardı ama işte.. Saatler, günler, haftalar tüm umursamazlığıyla akıp gitmeye devam etti. bense hep, içimde ölen hislerim ve solan çiçeklerim için ağladım. Ben hiçbir acımı sarıp sarmalayıp sızısını dindiremedim. İnsan en güzel yaşlarını bu şekilde ziyan ediyorken, güzel şeyler yaşayacağına dair inancını da, ister istemez kaybediyor... Eğer bir duyguyu dibine kadar yaşamışsak onu kelimelere dökemeyiz dile dökülen hiçbir hissiyatın gerçekliğine inanmıyorum artık...
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.