Anlaşıldı ki Sezgin Kaymaz kitaplarının tümü okunacak..Hatta eşe dosta okutulacak.Artık herkes ne niyete okursa..İster eğlenceli öykü diye okusunlar,ister kişisel gelişim diye..farketmez.Okusunlar..Eminim sevecekler..Bunlar öykü falan değil bence,Arkadaşınızla sohbet ediyorsunuz ,o da size yaşadıklarını gülümseyerek anlatıyor,o kadar sahici ki, içtiği çayın sıcaklığını duyuyorsunuz ,köpekleri-çocukları- onun değil sizin suratınızı yalıyor,Hülya size çemkiriyor "Pis" diye..Bir yandan da yüreğinize dokunup geçiyor.Kitabı kapadığınızda içinize doğru usul usul kanadığınızı farkediyorsunuz..Ben niye bu kadar insan olamadım diye üzülüyorsunuz..
