10 Kasım'lar bana hem Atatürk'ü hem de onun yanında çocukluğumu hatırlatır her daim. Bayrakların yarıya indirilmesi, siren sesleri, araba kullanırken kornaya basan insanlar herkesin nerede olursa olsun tam 9'u 5 gece saygı durusunda bulunması, kimilerinden dökülen göz yaşları ve tüylerin diken diken oluşu. Bu şaşmayan bir "10 Kasım saat 9'u 5 geçe" sahnesidir Türkiye'nin her yerinde... Hiçbir 10 Kasım hatırlamıyorum ki günlük güneşlik olsun, sanki hep kapalı bir hava hakim oluyor. Yahut bir şekilde ruhundan ötürü hep kasvetli ve bulutlu hatırlıyorum, kim bilir.