Sözün ve Sukutun Renkleri, Fatma Barbarosoglu'nun denemelerinden oluşuyor.
Yine her cümlesinin altını çizme isteğiyle okuduğum, "aa ben de böyle düşünmüştüm ama ne güzel ifade etmiş" cümlesini sık sık kurduğum bir kitap olmuş...
#
"En kolay sevilenin yanında susulur. Dostun yanında. Konuşmak yabanciligimizi gidermek uğruna katlandigimiz meşakkat değil midir? Gönül gönülu bildi mi, sözcüklerin cimri lutfuna muhtaç olunmaktan kurtulunmuştur bir defa. Gönül gönülü bilmedi mi kelimeler beyhudedir beyhude. "
