Cavell'e göre, 'mazeretleri tükettiğimde asıl kayaya ulaştım
ve küreğim eğildi. Öyleyse, "Yaptığım sadece bu" demeye eğilimliyim' diyen Wittgenstein, ne tipik bir pragmatik hamle yapıyor ne de sözler ile dünya arasındaki kesinliğin eyleme dayanacağı bir dil anlayışını savunuyor. Cavell'in görüşüne göre 'bu, eylemden daha çok bir tutku ya da güç olarak ifade edilen güçsüzlük ifadesidir.'