Sait Faik Türk durum hikayeciliğinin yol açıcı yazarı. Fakat bu hikayeleri durum hikayeciliğinden öte Sürrealist tarzda yazılmış. Gerçeklik çok belirgin değil karakterler sürekli değişmekte ve anlık görünüp kaybolmaktalar. Açıkçası Sait Faik'in Sürrealist hikayeler yazdığını bilmiyordum. Çünkü ancak 70-80'lerde yayılmış. Fakat Sait Faik bu tekniği 1954 yayımladığı bu hikayelerde kullanmış. Kitaptaki nerdeyse bütün hikayelerin konusu yalnızlık ve ölüm. Ne tesadüftür ki Sait Faik de bu kitabı yazdığı yıl hayatını kaybetmiş. Öleceğini bilen bir Sait Faik görüyoruz hikayelerde. Ölümün tedirginliğini görebilirsiniz özellikle Dülger Balığının Ölümü hikayesinde. Dolayısıyla bence Sait Faikin en karamsar hikayelerinin yer aldığı hikaye kitabı olmalı. İlk ve daha sonraki hikayelerinde hayat daha canlı Sait Faik daha yaşamseverdir. Bu hikayelerde ruh hali öleceğini bilen bir insanın halet-i ruhiyesdir. Ha bir de yalnızlıktan olmalı birkaç hikayesinde karşılaştığım iç ses mi yoksa hayali bir karakter mi tam olarak çözemediğim bir karakterle karşılaşacaksınız, adı Panço. Bu da bana Oğuz Atay'ın Olric'ini hatırlattı. Ama Panco, Olric kadar belirgin değil sessiz bir karakter. Diyaloglarda yer almamaktadır. Sait Faik okumak isterseniz bu hikayelerinden değil de ilk hikaye kitaplarından başlamanızı öneririm. İyi okumalar.

Alemdağda Var Bir Yılan / Az ŞekerliSait Faik Abasıyanık · Bilgi Yayınevi · 2001228 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Akakiy Akakiyeviç