Sonbahar filminin bir kesitinde karakter, televizyonda Vanya dayı ve Sonya arasındaki konuşmayı izliyordu. Onu dinledikten sonra kitabı okumaya karar verdim. Film de kitap da hayatın gerçeklerini etkileyici şekilde yansıtıyordu. Çehov kitaplarının herbiri ayrı bir şölen. Vanya Dayı'yı da iyi ki okumuşum dediğim kitaplar listesine ekledim.
Arka kapak yazısı da karakterleri çok güzel bir şekilde özetlemiş: "Bir şeyler ellerinden kayıp gitmiştir, ama hayatlarındaki eksikliğin tam olarak ne olduğu müphemliğini korur. Hiçbir sonuca varmayan iç gözlemler sürüp giderken, bu melankolik atmosferde bir kahraman yoktur."
