Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
İşte bu cümleyle başlar Sadık Hidayet, Kör Baykuş'a. Kimseye anlatamadığı dertlerini, acılı/susmuş/zehirlenmiş hayatını, kendisine ya da başkalarına değil gölgesine anlatmak için yazmaya başlar. Gölgesiyle konuşur. Kendisini gölgesine tanıtır. Gölgesi için
